Sabucedo é unha pequena aldea que conserva algo único: veciños e cabalos salvaxes conviven no mesmo ecosistema e dependen o un no outro para sobrevivir. O pobo celebra a rapa “dás Bestas” e entón énchese con 10.000 persoas e medios de 40 países veñen velos enfrontándose aos cabalos salvaxes, a presenciar o atávico. Pero despois vanse e ninguén ve a realidade que soporta a lenda: cada ano hai menos xente no territorio e extrañamente – como nun espello – os cabalos salvaxes perderon tamén a metade da súa poboación. A aldea teme perder o que os mantén unidos e lles da a súa razón de ser: os cabalos salvaxes. Necesítanse, protéxense, enfróntanse. Para ambos conservar a rapa é a única maneira de non desaparecer.